بررسی چرایی نقض گرایش به بی طرفی دولت ایران در جنک حهانی اول؛ تحلیل اسنادی با بهره گیری از الگویی برساخته از آمیختگی روابط بین الملل و حقوق بین الملل

سرزمین ایران، در جنگ جهانی اول، صحنه ی منازعه ی قدرت های جهانی قرار گرفت و بی طرفیِ اعلام شده ی رسمی اش، نادیده انگاشته شد. مسآله ی کانونی پژوهش این است که وجود کدام زمینه ها و دلایل، سبب شد راهبرد بی طرفی ایران، شکسته شود و همچنین از میان دلایل نقض، کدام یک از اهمیت بیشتری برخوردارند؟ برای حل مساله ی محوری پژوهش، می بایست از سطح رخدادهای تاریخی صرف فراتر رفت و با تکیه بر یک الگوی نظری که برساخته شده از دانش روابط بین الملل و حقوق بین الملل است و نیز با بهره گیری از درون مایه ی اسناد تاریخی(بیش از 500 برگ اسناد منتشرشده و منتشرنشده) به نتایجی دست یافت که نقض بی طرفی ایران را به طرزی مستدل موجه سازند. سپس کوشش می شود درون مایه ی اسناد موجود، با بهره گیری از آن چه که در الگوی نظری ساخته شده است، بازخوانی و بازتفسیر گردد. همچنین جهت جلوگیری از تکراری بودن و داشتنِ نوآوری ، در این پایان نامه از روش ترکیبی استفاده می شود: الگوسازی، تحلیل اسنادی(کارکرد آشکار و پنهان اسناد)، کدگذاری و بسامدشماری.